Atheïsme en Charles Bradlaugh

Atheïsme (de overtuiging of het geloof dat goden niet bestaan) en agnosticisme (de overtuiging dat je niet kunt weten of bewijzen dat God of andere bovennatuurlijke verschijnselen bestaan) komen niet vaak aan bod in de geschiedenisboeken. Er is echter een uitzondering: in een Brits handboek bestaat er een hoofdstuk rond Charles Bradlaugh (1833-1891), de eerste atheïstische politicus in Groot-Brittannië. Het handboek benadrukt dat, hoewel hij enkele aanhangers had, de publieke opinie tegen hem was. Veel mensen beschouwden het atheïsme als zeer beledigend. Bradlaugh werd in 1880 gekozen als parlementslid (Member of Parliament, MP), maar hij kon zijn plaats niet innemen, omdat alle parlementsleden verplicht waren om de eed op de Bijbel te zweren. Dit weigerde Bradlaugh, waardoor hij pas vele jaren later zijn plaats kon innemen. Sinds 1888 is het bij wet toegestaan om een niet-religieuze eed af te leggen, niet alleen voor het parlement, maar ook voor de rechtbanken. Het handboek gebruikt een spottende (ironische) cartoon van Bradlaugh ter illustratie. Deze is waarschijnlijk gemaakt om de afwijzing van zijn atheïstische ideeën door de victoriaanse pers en de publieke opinie te benadrukken. Ze hadden ook een echte foto van hem kunnen gebruiken. Het gebruik van een karikatuur in plaats van een foto versterkt vaak de negatieve associaties (verbinding).

Verdere informatie: Wikipedia Artikel over Charles Bradlaugh

Waarom legt het tekstboek de nadruk op het conflict tussen Bradlaugh en de publieke opinie tijdens het Victoriaanse tijdperk in plaats van het evenwichtiger te presenteren?