Het christendom in het Romeinse rijk: de context

Dit knipsel gaat over het ontstaan en de verspreiding van het christendom zoals dat in geschiedenisboeken wordt beschreven. Deze verslagen benadrukken vaak de gespannen verhoudingen tussen christenen en niet-christenen en richten zich vooral op de vervolging van christenen. In de schoolboeken wordt echter zelden aandacht besteed aan de vervolging van niet-christenen die plaatsvond nadat het christendom de staatsgodsdienst van Rome was geworden.

Het ontstaan en de verspreiding van het christendom zijn prominente thema's in Europese geschiedenisboeken. Deze werken benadrukken vaak de verschillen tussen het christendom en het jodendom en bespreken af en toe de spanningen tussen de vroege christenen en de joden. Ook wordt de relatie tussen christenen en niet-christelijke Romeinen vaak afgeschilderd als antagonistisch, met een sterke nadruk op de vervolging van christenen, waardoor soms de indruk wordt gewekt van voortdurende onderdrukking. Sommige handboeken bieden echter een genuanceerder perspectief en geven aan dat christenen en niet-christenen vaak vreedzaam naast elkaar leefden.

Een ander belangrijk onderwerp is de opkomst van het christendom in de 4e eeuw, toen het de staatsgodsdienst van Rome werd. Hoewel veel boeken het verbieden van andere religies vermelden, gaan slechts een paar boeken in op de vervolging van niet-christenen, waardoor dit belangrijke aspect grotendeels onbelicht blijft.

Waarom staat de oorsprong van het christendom centraal in de meeste Europese schoolboeken, terwijl andere religies relatief weinig aandacht krijgen?