Dansen in Jaffa

Dancing in Jaffa (2013) is een documentaire, waarin we ballroomdanser Pierre Dulaine volgen. Dulaine richtte in 1994 ‘Dancing Classrooms’ op, binnen het ‘Social and Emotional Development Arts in Education Program’(Sociale en Emotionele Ontwikkelingskunst in het Onderwijsprogramma). Dit programma is ontworpen om essentiële levensvaardigheden te ontwikkelen, bijvoorbeeld een sociaal bewustzijn, vertrouwen en zelfrespect (eigenwaarde) bij kinderen, door de uitoefening van een sociale dans. In deze film keert Dulaine terug naar zijn woonplaats om 150 joodse en Palestijnse 11-jarigen te leren hoe ze samen elegant kunnen bewegen. Deze film verkent (onderzoekt) de verhalen van kinderen die gedwongen zijn om de confrontatie aan te gaan met zaken als identiteit, segregatie (apartheid) en racisme, terwijl ze dansen met hun 'vijanden'.

Jaffa is een oude havenstad in Israël met een etnisch diverse demografie, zoals in veel delen van het Midden-Oosten, met langdurige historische spanningen tussen Joden en Arabieren.

Wat vind je van het initiatief dat in deze film werd getoond? Zou stijldansen een effectieve manier kunnen zijn om historische spanningen te overwinnen?