Womenените и хиџабот

Доброволното враќање на многу жени муслимани кон носењето хиџаб е уште еден став кој што Западот не го разбира. Наспроти она што се мисли за таквиот пристап, враќањето на овој кодекс на облекување, главно е направено од нивното лично убедување. Тоа е нивна „интелектуална, социјална и политичка одлука“. Сепак, во очите на Западот, овие жени се едноставно „жртви на сексуално насилство на исламистите“, а паралелно со тоа, се всушност и жртви на насилството на државата преку наметнувањето на т.н. „лаицизам“ врз нив. Токму ова е тоа што се случуваше во Тунис, Египет и Алжир. Колку и да ни изгледа парадоксално, хиџабот или превезот кој го користат ​​муслиманските жени, наместо да претставува начин на повлекување, спротивно на тоа, тие сметаат дека тоа е начин на нивно ослободување.
Овој екстракт го напиша Мохамед Али Абделкадер, поранешен член на Европскиот парламент. Тој припаѓаше на левичарската партија Изквиерда Унида од Мелила. Мелила е една од сè уште постоечките шпански територии на северот на Африка. Екстрактот е дел од книгата насловена „Ислам и Европа″, напишана во 1998 година. Во тој период, Европската унија имаше само 15 земји членки, а Европа брзо стануваше мултикултурен и мултирелигиозен континент. Сепак, паралелно со тоа, присутно беше и сериозното зголемување на расизмот и исламофобијата.Во овој екстракт, Мохамед зборува за неразбирањето и недоволното познавање на Западот за хиџабот, т.е. муслиманскиот превез. Неговата цел е да објасни дека хиџабот не е форма на облека која се носи затоа што таа е обврска за муслиманските жени. Напротив, според неговото тврдење оваа облека се носи доброволно, а на моменти муслиманските жени ја сметаат и за „ослободувачко″ парче облека.