Bespreking van het Kindertransport in een parlementair debat over "Vluchtelingen en terrorismebestrijding".

Sir Gerald Kaufman:

“In de zomer van 1939 namen mijn ouders een jong joods meisje in huis, Johanna, die in Leeds was aangekomen op het Kindertransport. Haar zus en nog andere kinderen waren met datzelfde Kindertransport aangekomen en Neville Chamberlain heeft de komst van deze jonge kinderen meer vergemakkelijkt dan de regering dat nu doet. Het is triest dat deze regering minder doet dan Neville Chamberlain. De premier zegt dat hij in vijf jaar tijd 20.000 vluchtelingen zal opnemen. De Duitsers namen er 10.000 per dag op. Wat is dat voor een vergelijking? Ik erken de financiële problemen en de aanpassingsproblemen, maar als we het nu niet doen, zullen we er de rest van ons leven spijt van hebben. De boodschap van mijn kiezers, bij elk evenement dat ik in het weekend in mijn kiesdistrict heb bijgewoond, is duidelijk: "Laat ze binnen! We zullen ze verwelkomen. We zullen doen wat de Duitsers hebben gedaan. Laten we doorgaan!”

Premier:

“Ik denk dat de 20.000 Syrische vluchtelingen – onder wie veel kinderen - die wij rechtstreeks uit de Syrische vluchtelingenkampen zullen halen, het moderne equivalent (tegenhanger) van het Kindertransport zijn, en daar mag dit land trots op zijn.”

Deze woordenwisseling komt uit een debat over ‘Vluchtelingen en terrorismebestrijding’ in het Lagerhuis van het Britse parlement in september 2015. Tijdens het debat maakt een parlementslid van Labour Party, Gerald Kaufman, een vergelijking tussen het Kindertransport uit de jaren dertig en de manier waarop Groot-Brittannië zou moeten reageren op de Syrische vluchtelingencrisis.

Het Kindertransport was een reddingsoperatie in 1938 en 1939 waarbij joodse kinderen uit Centraal-Europa werden gehaald om hen zo te onttrekken (te laten ontsnappen) aan het gevaar van de nazi's. Kaufman beschrijft het als 'mogelijk gemaakt' door de Britse premier Neville Chamberlain. Kaufmans ouders waren Poolse joden die voor de Eerste Wereldoorlog naar Groot-Brittannië verhuisden. In de tijd van het Kindertransport zorgden zij voor een jong joods meisje. Hij zegt dat het Kindertransport een voorbeeld is van hoe Groot-Brittannië met vluchtelingen moet omgaan en bekritiseert de Britse reactie op de Syrische vluchtelingencrisis en vindt dat deze niet voldoet aan het voorbeeld van het Kindertransport. Hij vermeldt dat de Britse regering slechts bereid was om 20.000 Syrische vluchtelingen op te nemen over een periode van vijf jaar. Hij suggereert dat dit niet genoeg is en verklaart dat de Duitse reactie op de Syrische vluchtelingencrisis beter is geweest. Ook de premier ziet het Kindertransport als een onderwerp van nationale trots. Maar in tegenstelling tot Kaufman is hij van mening dat het opnemen van 20.000 Syrische vluchtelingen wel degelijk een vergelijking met het Kindertransport verdient.