Еврејски музеј, Берлин: Тешка историја и надежи за обновување

Музејот т.е. зградата, дизајнирана од Даниел Либескинд, која беше отворена за јавноста во 2001 година, е метафора на тешката германско-еврејска историја. Влезот се наоѓа во поранешниот Апелационен суд во Прусија од 18 век. Истата, не потсетува дека еврејската историја е вкоренета и во минатото на Германија. Главната изложба е сместена во нова монументална и експресивна зграда посветена на холокаустот. Нејзината архитектура ги отфрла класичните архитектонски правила. На заробените, метални sидови доминираат панорамите кои ја пробиваат зградата под различни агли. Просторот внатре е пресечен со недостапни празнини направени од бетон. Тие ја симболизираат празнината што се создаде откако беше елиминирано германското еврејско население, т.е. евреите во Германија. Пред да влезат во музејот, посетителите треба да го следат, т.е. да поминат преку подземниот премин составен од три коридори кои ја симболизираат судбината на Евреите во нацистичка Германија: „Оска на континуитет“, „Оска на егзил“ и „Оска на холокаустот“.Наспроти признавањето на уништувањето на еврејскиот живот, зградата исто така ја изразува и надежта за обесштетување и обнова. Оваа порака е особено евоцирана од монументалниот стаклен двор што наликува на Сука, традиционален еврејски шатор изграден по повод празникот кој го слави бегството на Израелците од ропството во Египет.

Современите еврејски музеи имаат необична симболичка архитектура која ги комуницираат нивните мисии, влегуваат во дијалог со околниот простор и ја инспирираат имагинацијата и емоциите на нивните гледачи. Обично се наоѓаат на местата што порано биле центри на еврејскиот живот. Понекогаш тие се наоѓаат во старите синагоги или остатоци од други згради што некогаш припаѓале на еврејската заедница. Тие им даваат нов живот и го обновуваат минатото. Исто така, постојат музеи лоцирани во нови згради кои обично се дизајнирани од светски познати архитекти. Нивната архитектура е експресивна, полна со здруженија поврзани со еврејската историја и култура. Само со гледање на зградата и со движење во вселената, посетителите можат да добијат основно разбирање за што се работи за музејот. Таквата архитектура може да се прочита како книга! Тоа помага да се изгради сликата и значењето на музејот.