Je vrienden bekeren

De organisatoren van de informele bijeenkomsten in de salons tijdens het congres zorgden ook voor religieuze ervaringen. Deze werden vaak bijgewoond door mensen van verschillende geloofsovertuigingen. Zo nam Elisabeth Pilat een aantal van haar vrienden mee naar een katholiek klooster. Elisabeth had zich onlangs van het protestantisme tot het katholicisme bekeerd. Daarom wilde ze haar geloof aan haar vriendinnen tonen. Eén protestantse dame, Wilhelmine Schmidt, vond het klooster maar niks. Zij schreef:

 

"Ik voelde me niet goed binnen deze afgezonderde muren. Ik kon weer zuiverder lucht inademen toen ik buiten kwam. Onwillekeurig moest ik de woorden herhalen: laat mij de mooie vrijheid genieten."

 

Ondanks de mening van Wilhelmine zou een andere vriend van Elisabeth Pilat later ook katholiek worden. Pastoor Hofbauer bekeerde zelfs actief protestanten die katholieke salons bezochten.

Het "Congres van Wenen" was een diplomatieke bijeenkomst van het hoogste niveau. Het werd formeel gehouden tussen november 1814 en juni 1815 en ging over het einde van de Napoleontische oorlogen. Hoewel Napoleon tijdens het Congres nog steeds een bedreiging vormde, bepaalden de Europese leiders en hun ambassadeurs in Wenen hoe Europa eruit zou zien nadat hij was verslagen. Het Congres behandelde een aantal kwesties. Allereerst moest de kaart van Europa opnieuw worden getekend. Voor 1814 had Napoleon veel gebied voor Frankrijk veroverd en de manier waarop deze landen werden bestuurd veranderd. Zozeer zelfs, dat de afgevaardigden op het Congres niet zomaar terug konden gaan naar hoe Europa er voor Napoleon had uitgezien. Daarom verwisselden de diplomaten in Wenen grote stukken land tussen landen, fuseerden en verdeelden ze andere landen en creëerden ze zelfs enkele gloednieuwe landen. Een andere belangrijke kwestie die tijdens of in de nasleep van het Congres werd besproken, waren de grondwetten. Veel van de nieuwe en oude staten waren onder Napoleon zo sterk veranderd dat het beter werd geacht een aantal regels op te stellen over hoe ze moesten worden bestuurd. In veel gevallen hadden deze nieuwe grondwetten ook betrekking op de religieuze verschillen tussen mensen. In Wenen werd veel gediscussieerd over de rechten van religieuze minderheden - konden zij dezelfde rechten krijgen als de meerderheid? Dit gold vooral voor de Joden, die in veel landen een minderheid vormden. Dit debat over de Joden was extra belangrijk omdat Napoleon hen tijdens zijn heerschappij over Europa al meer rechten had gegeven.

 

Een ander gevolg van het "Congres van Wenen" was de oprichting van de Heilige Alliantie tussen de heersers van Rusland, Oostenrijk en Pruisen. De alliantie had tot doel het christendom en de goddelijke rechten van de monarchieën te verdedigen, vooral tegen liberale en seculiere hervormers. Het bondgenootschap had het christendom als een van zijn kernpunten, hoewel de Russische tsaar een orthodox christen was, de Oostenrijkse keizer een katholiek en de Pruisische koning een protestant.

Denk je dat contacten tussen verschillende religies vaak leiden tot bekeringen? Denkt u dat dergelijke omzettingen goed of slecht zijn?