Едиктот од Нант и справување со минатото
Првите два члена од Едиктот од Нант се занимаваат со сеќавањето на верските војни во Франција. Конкретно, првиот член, забранува гонење за какви било дела направени меѓу 1585 и 1598 година, а поврзани со конфликтот. Вториот член, забранува дискусија за кој било аспект на конфликтот. Наместо тоа, во него се наведува дека луѓето треба да живеат заедно како браќа, пријатели и сограѓани.Но, минатото, исто така било важна референтна точка за повикување на правата на протестантите. Со Едиктот им било дадено право да се поклонуваат на одредени места, врз основа на нивните редовни богослужења во минатото на тие места. Минатите гонења и протерувања, исто така служеле како пример за новата реалност, т.е. за иницирање и јакнење на врските во заедницата меѓу протестантите. Регулативата за забрана на комеморацијата, имала посебни ефекти. Нејзината цел била да ги спречи спомените кои би можеле да ги влошат социјалните конфликти. Оттука, таа имала за цел градење врски во заедницата надвор од религиозни групи.
Едиктот ОД Нант (1598) ги решил односите меѓу католиците и протестантите во Франција. Во претходните 36 години, Франција се соочила со серија граѓански војни. Овие војни наизменично се менуваале со договори со кои бил вопспоставен верски мир меѓу протестантите и католиците.
Едиктот им обезбедил право на богослужба на протестантите, а и им доделил и разни утврдувања во Франција како заштита. Но, тој исто така ограничи и дел од нивните права на други начини. На пример, протестантите не можеле да се поклонуваат во Париз, на кралскиот двор или во војската.
Едиктот на Нант остана во сила до 1685 година. Во таа година, кралот Луј XIV ги отповика правата на Хугенеоти во Франција. Перцепцијата за Едиктот на Нант е така поделена. И покрај тоа што успеа да стави крај на децениската војна, таа не ја рашири недовербата меѓу француските католици и протестантите. Згора на тоа, Хугеност се жалеше дека им дозволува на католиците да се здобијат со сила и да ги намалат правата на протестантите во следните децении.
Further information about the Edict of Nantes can be found at On Site, In Time.
For more information on this and other peace treaties, see
Title
Едиктот од Нант и справување со минатото
content
Првите два члена од Едиктот од Нант се занимаваат со сеќавањето на верските војни во Франција. Конкретно, првиот член, забранува гонење за какви било дела направени меѓу 1585 и 1598 година, а поврзани со конфликтот. Вториот член, забранува дискусија за кој било аспект на конфликтот. Наместо тоа, во него се наведува дека луѓето треба да живеат заедно како браќа, пријатели и сограѓани.Но, минатото, исто така било важна референтна точка за повикување на правата на протестантите. Со Едиктот им било дадено право да се поклонуваат на одредени места, врз основа на нивните редовни богослужења во минатото на тие места. Минатите гонења и протерувања, исто така служеле како пример за новата реалност, т.е. за иницирање и јакнење на врските во заедницата меѓу протестантите. Регулативата за забрана на комеморацијата, имала посебни ефекти. Нејзината цел била да ги спречи спомените кои би можеле да ги влошат социјалните конфликти. Оттука, таа имала за цел градење врски во заедницата надвор од религиозни групи.
Context
Едиктот ОД Нант (1598) ги решил односите меѓу католиците и протестантите во Франција. Во претходните 36 години, Франција се соочила со серија граѓански војни. Овие војни наизменично се менуваале со договори со кои бил вопспоставен верски мир меѓу протестантите и католиците.
Едиктот им обезбедил право на богослужба на протестантите, а и им доделил и разни утврдувања во Франција како заштита. Но, тој исто така ограничи и дел од нивните права на други начини. На пример, протестантите не можеле да се поклонуваат во Париз, на кралскиот двор или во војската.
Едиктот на Нант остана во сила до 1685 година. Во таа година, кралот Луј XIV ги отповика правата на Хугенеоти во Франција. Перцепцијата за Едиктот на Нант е така поделена. И покрај тоа што успеа да стави крај на децениската војна, таа не ја рашири недовербата меѓу француските католици и протестантите. Згора на тоа, Хугеност се жалеше дека им дозволува на католиците да се здобијат со сила и да ги намалат правата на протестантите во следните децении.
Едиктот им обезбедил право на богослужба на протестантите, а и им доделил и разни утврдувања во Франција како заштита. Но, тој исто така ограничи и дел од нивните права на други начини. На пример, протестантите не можеле да се поклонуваат во Париз, на кралскиот двор или во војската.
Едиктот на Нант остана во сила до 1685 година. Во таа година, кралот Луј XIV ги отповика правата на Хугенеоти во Франција. Перцепцијата за Едиктот на Нант е така поделена. И покрај тоа што успеа да стави крај на децениската војна, таа не ја рашири недовербата меѓу француските католици и протестантите. Згора на тоа, Хугеност се жалеше дека им дозволува на католиците да се здобијат со сила и да ги намалат правата на протестантите во следните децении.
Questions
Дали сметате дека заборавањето на претходните конфликти е решение за нов, заеднички живот во мир? Од овој аспект, колку е важно да се заборави или да се запомни?
Temporal Coverage
16 ви век
Spatial Coverage
Европа, Франција
map
47.0106 / 0.0844
Subject
Is Referenced By
Bibliographic Citation
Philip Benedict, ‘Shaping the Memory of the French Wars of Religion. The First centuries’, in Kuijpers, E., Pollmann, J., Müller, J., & van der Steen, J., Memory before Modernity, Brill, 2013, p 111-125
Audience
Yes
Creator
Christophe Schellekens