Edict van Nantes: Begraafplaatsen
Het Edict van Nantes bepaalde dat katholieken en protestanten aparte begraafplaatsen moeten hebben. Deze scheiding was vooral belangrijk voor katholieken, die er een hekel aan hadden hun laatste rustplaats te moeten delen met protestanten. Voor hen waren de lichamen van de protestanten een vervuiling van hun heilige grond. De regeling in het Edict moest dus dergelijke spanningen voorkomen. Op veel plaatsen bleven katholieken en protestanten echter begraafplaatsen delen. Zo gaven de inwoners van Castelmoron-sur-Lot er de voorkeur aan om een gemeenschappelijke begraafplaats te blijven gebruiken. Op die manier kon iedereen de graven van zijn familie blijven gebruiken. Op veel andere plaatsen werd er geen nieuwe begraafplaats voor protestanten aangelegd, daar werd de oude begraafplaats opgedeeld, om zo kosten te besparen. In de tientallen jaren na het Edict kwamen deze aanpassingen minder vaak voor. Katholieken werden strenger en eisten een scheiding. Protestanten moesten buiten de stadsmuren gronden kopen om hun doden te begraven.
Het Edict van Nantes (1598) regelde de relaties tussen katholieken en protestanten in Frankrijk. In de 36 jaar daarvoor had Frankrijk een reeks burgeroorlogen meegemaakt. Deze oorlogen werden afgewisseld met verdragen die religieuze vrede sloten tussen protestanten en katholieken. Het Edict gaf het recht aan protestanten om hun godsdienst uit te oefenen en het gaf hen verschillende vestigingen (forten) in Frankrijk ter bescherming. Maar het beperkte ook hun rechten op andere manieren. Zo konden protestanten bijvoorbeeld niet in Parijs, aan het koninklijk hof of in het leger hun godsdienst uitoefenen.
Het Edict van Nantes was van kracht tot 1685. In dat jaar trok koning Lodewijk XIV de rechten van de hugenoten (protestanten) in Frankrijk in. De perceptie (visie) op het Edict van Nantes is dus verdeeld. Hoewel het erin slaagde een einde te maken aan tientallen jaren van oorlog, lukte het niet om het wantrouwen tussen de Franse katholieken en protestanten weg te nemen. Bovendien betreurden de hugenoten het dat het Edict de katholieken in staat stelde om in de daaropvolgende jaren kracht te winnen en de rechten van de protestanten te verminderen.
Further information about the Edict of Nantes can be found at On Site, In Time.
For more information on this and other peace treaties, see
Title
Edict van Nantes: Begraafplaatsen
content
Het Edict van Nantes bepaalde dat katholieken en protestanten aparte begraafplaatsen moeten hebben. Deze scheiding was vooral belangrijk voor katholieken, die er een hekel aan hadden hun laatste rustplaats te moeten delen met protestanten. Voor hen waren de lichamen van de protestanten een vervuiling van hun heilige grond. De regeling in het Edict moest dus dergelijke spanningen voorkomen. Op veel plaatsen bleven katholieken en protestanten echter begraafplaatsen delen. Zo gaven de inwoners van Castelmoron-sur-Lot er de voorkeur aan om een gemeenschappelijke begraafplaats te blijven gebruiken. Op die manier kon iedereen de graven van zijn familie blijven gebruiken. Op veel andere plaatsen werd er geen nieuwe begraafplaats voor protestanten aangelegd, daar werd de oude begraafplaats opgedeeld, om zo kosten te besparen. In de tientallen jaren na het Edict kwamen deze aanpassingen minder vaak voor. Katholieken werden strenger en eisten een scheiding. Protestanten moesten buiten de stadsmuren gronden kopen om hun doden te begraven.
Context
Het Edict van Nantes (1598) regelde de relaties tussen katholieken en protestanten in Frankrijk. In de 36 jaar daarvoor had Frankrijk een reeks burgeroorlogen meegemaakt. Deze oorlogen werden afgewisseld met verdragen die religieuze vrede sloten tussen protestanten en katholieken. Het Edict gaf het recht aan protestanten om hun godsdienst uit te oefenen en het gaf hen verschillende vestigingen (forten) in Frankrijk ter bescherming. Maar het beperkte ook hun rechten op andere manieren. Zo konden protestanten bijvoorbeeld niet in Parijs, aan het koninklijk hof of in het leger hun godsdienst uitoefenen.
Het Edict van Nantes was van kracht tot 1685. In dat jaar trok koning Lodewijk XIV de rechten van de hugenoten (protestanten) in Frankrijk in. De perceptie (visie) op het Edict van Nantes is dus verdeeld. Hoewel het erin slaagde een einde te maken aan tientallen jaren van oorlog, lukte het niet om het wantrouwen tussen de Franse katholieken en protestanten weg te nemen. Bovendien betreurden de hugenoten het dat het Edict de katholieken in staat stelde om in de daaropvolgende jaren kracht te winnen en de rechten van de protestanten te verminderen.
Het Edict van Nantes was van kracht tot 1685. In dat jaar trok koning Lodewijk XIV de rechten van de hugenoten (protestanten) in Frankrijk in. De perceptie (visie) op het Edict van Nantes is dus verdeeld. Hoewel het erin slaagde een einde te maken aan tientallen jaren van oorlog, lukte het niet om het wantrouwen tussen de Franse katholieken en protestanten weg te nemen. Bovendien betreurden de hugenoten het dat het Edict de katholieken in staat stelde om in de daaropvolgende jaren kracht te winnen en de rechten van de protestanten te verminderen.
Questions
Hoe belangrijk vind je het om het religieuze onderscheid tussen de doden te respecteren?
Temporal Coverage
16de eeuw
Spatial Coverage
Europa, Frankrijk
map
50.983333 / 11.316667
Subject
Is Referenced By
Audience
Yes
Creator
Christophe Schellekens