Лувр, историја и уметност
Повеќето од предметите претставени во исламскиот дел од музејот Лувр, вклучувајќи ги и оние прикажани погоре, доаѓаат од муслимански судови и припаѓале на горната класа. Оваа шема можеме да ја видиме во повеќето музеи. Честопати прикажаните предмети се од земји што сега се дел од Иран. Постои историска причина за ова. Уметноста направена во исламскиот свет честопати не се сметаше за „доволно добра“ за да биде поставена во музеи. Историски гледано, мал беше интересот за исламските предмети, наспроти единствената европска уметност, која се сметаше за „доволно добра“ или „доволно достојна“ да биде поставена во музеи. Европската уметност беше „вистинска“ уметност, додека уметноста произведена во други делови на светот не се класифицираше како таква.
Долго време исламската уметност била игнорирана од музеите, сè до порастот на миграцијата, кога музеите појавиле интерес за претставување и културите на (муслиманските) мигранти. Сепак, дури и предмети од многу силни империи како Отоманската империја не се сметале за доволно достојни за да бидат претставени. Иранската уметност беше различна во таа смисла. Бидејќи Иранците или Персијците се сметале за европска раса, нивната уметност се сметала како единствено достоен пример на исламската уметност. Освен тоа, секојдневната уметност или уметноста што не им припаѓаше на високи благородници, исто така, не се сметаше за достоинствена за поставување во музеите. Оттука, повеќето од она што го гледаме во музеите, претставува резултат од ваквиот пристап.
Повеќето од предметите претставени во исламскиот дел од музејот Лувр, вклучувајќи ги и оние прикажани погоре, доаѓаат од муслимански судови и припаѓале на горната класа. Оваа шема можеме да ја видиме во повеќето музеи. Честопати прикажаните предмети се од земји што сега се дел од Иран. Постои историска причина за ова. Уметноста направена во исламскиот свет честопати не се сметаше за „доволно добра“ за да биде поставена во музеи. Историски гледано, мал беше интересот за исламските предмети, наспроти единствената европска уметност, која се сметаше за „доволно добра“ или „доволно достојна“ да биде поставена во музеи. Европската уметност беше „вистинска“ уметност, додека уметноста произведена во други делови на светот не се класифицираше како таква.
Долго време исламската уметност била игнорирана од музеите, сè до порастот на миграцијата, кога музеите појавиле интерес за претставување и културите на (муслиманските) мигранти. Сепак, дури и предмети од многу силни империи како Отоманската империја не се сметале за доволно достојни за да бидат претставени. Иранската уметност беше различна во таа смисла. Бидејќи Иранците или Персијците се сметале за европска раса, нивната уметност се сметала како единствено достоен пример на исламската уметност. Освен тоа, секојдневната уметност или уметноста што не им припаѓаше на високи благородници, исто така, не се сметаше за достоинствена за поставување во музеите. Оттука, повеќето од она што го гледаме во музеите, претставува резултат од ваквиот пристап.