Едикт на Сен Жермен: Места и згради
Овој клипинг ја разгледува улогата на одредени згради во создавање и решавањето на религиските конфликти во Франција во XVI век.
Со Едиктот на Сен Жермен, биле уредени и местата и зградите каде протестантите можеле да се поклонуваат. Исто така, Едиктот содржеше многу забрани. Зградите кои ги користеле протестантите, а кои биле одземени или дадени од католиците во претходните години, требало да се вратат. На пример, во градот Валенс, протестантите го користеле дворот на манастирот до 1562 година. Во исто време, католичките монаси сè уште живееле таму. По 1562 година, Едиктот им дозволувал на протестантите да се поклонуваат само надвор од градските ѕидови. Прославите и проповедувањето во градовите биле строго забранети за протестантите.
Дискусиите и судирите околу тоа каде на протестантите им било дозволено да се поклонуваат, продолжиле и по Едиктот. Всушност, тие беа една од главните причини за појава на Првата религиска војна во Франција меѓу 1562 и 1563 година.
Ова е клучен пасус на Едиктот за мир. Францускиот крал им дозволува на протестантите да се соберат и да се поклонуваат надвор од градовите.
Едиктот на Сен Жермен (1562) бил закон што го издал францускиот крал. Тој им овозможи на протестантите ограничени права за богослужба во Франција. Во претходните децении протестантизмот стана популарен во различни делови на Франција. Францускиот крал, кој самиот бил католик, првично ги гонел протестантите. Тој ги сметал за нелегални отстапувањата од католицизмот. Сепак и покрај ваквото обвинување, протестантството продолжи да расте во Франција. Првично, протестантите тајно се собираа и ги реализираа верските обичаи. Со текот на времето, тие почнаа да се собираат и да се поклонуваат и во јавност. Ова создаде тензична ситуација низ цела Франција.
Едиктот на Сен Жермен се обидел да организира мирен соживот меѓу протестантите и католиците. Во таа насока, тој им даде ограничено право да се поклонуваат надвор од градовите. Сепак, се соочи со спротивставување од католички благородници и судии, кои сметаа дека е неприфатливо да се прошират правата на богослужба на протестантите. Поради ова спротивставување, тензијата продолжи. Протестантите веруваа дека конечно им е дозволено да чествуваат религијата јавно, но на моменти сепак беа и напаѓани. Тие реагираа со преземање на контролата врз локалната власт во разни француски градови. Тоа доведе до избувнување на Првата француска војна за религија, во летото 1562 година. Следните 37 години, верските војни и законодавство за привремено смирување, следеа едно по друго.
For more information on this and other peace treaties, see
Title
Едикт на Сен Жермен: Места и згради
content
Со Едиктот на Сен Жермен, биле уредени и местата и зградите каде протестантите можеле да се поклонуваат. Исто така, Едиктот содржеше многу забрани. Зградите кои ги користеле протестантите, а кои биле одземени или дадени од католиците во претходните години, требало да се вратат. На пример, во градот Валенс, протестантите го користеле дворот на манастирот до 1562 година. Во исто време, католичките монаси сè уште живееле таму. По 1562 година, Едиктот им дозволувал на протестантите да се поклонуваат само надвор од градските ѕидови. Прославите и проповедувањето во градовите биле строго забранети за протестантите.
Дискусиите и судирите околу тоа каде на протестантите им било дозволено да се поклонуваат, продолжиле и по Едиктот. Всушност, тие беа една од главните причини за појава на Првата религиска војна во Франција меѓу 1562 и 1563 година.
Дискусиите и судирите околу тоа каде на протестантите им било дозволено да се поклонуваат, продолжиле и по Едиктот. Всушност, тие беа една од главните причини за појава на Првата религиска војна во Франција меѓу 1562 и 1563 година.
Description
Овој исечок ја дискутира улогата на одредени згради во создавањето и решавањето на верските конфликти во Франција во шеснаесеттиот век.
Context
Ова е клучен пасус на Едиктот за мир. Францускиот крал им дозволува на протестантите да се соберат и да се поклонуваат надвор од градовите.
Едиктот на Сен Жермен (1562) бил закон што го издал францускиот крал. Тој им овозможи на протестантите ограничени права за богослужба во Франција. Во претходните децении протестантизмот стана популарен во различни делови на Франција. Францускиот крал, кој самиот бил католик, првично ги гонел протестантите. Тој ги сметал за нелегални отстапувањата од католицизмот. Сепак и покрај ваквото обвинување, протестантството продолжи да расте во Франција. Првично, протестантите тајно се собираа и ги реализираа верските обичаи. Со текот на времето, тие почнаа да се собираат и да се поклонуваат и во јавност. Ова создаде тензична ситуација низ цела Франција.
Едиктот на Сен Жермен се обидел да организира мирен соживот меѓу протестантите и католиците. Во таа насока, тој им даде ограничено право да се поклонуваат надвор од градовите. Сепак, се соочи со спротивставување од католички благородници и судии, кои сметаа дека е неприфатливо да се прошират правата на богослужба на протестантите. Поради ова спротивставување, тензијата продолжи. Протестантите веруваа дека конечно им е дозволено да чествуваат религијата јавно, но на моменти сепак беа и напаѓани. Тие реагираа со преземање на контролата врз локалната власт во разни француски градови. Тоа доведе до избувнување на Првата француска војна за религија, во летото 1562 година. Следните 37 години, верските војни и законодавство за привремено смирување, следеа едно по друго.
Едиктот на Сен Жермен (1562) бил закон што го издал францускиот крал. Тој им овозможи на протестантите ограничени права за богослужба во Франција. Во претходните децении протестантизмот стана популарен во различни делови на Франција. Францускиот крал, кој самиот бил католик, првично ги гонел протестантите. Тој ги сметал за нелегални отстапувањата од католицизмот. Сепак и покрај ваквото обвинување, протестантството продолжи да расте во Франција. Првично, протестантите тајно се собираа и ги реализираа верските обичаи. Со текот на времето, тие почнаа да се собираат и да се поклонуваат и во јавност. Ова создаде тензична ситуација низ цела Франција.
Едиктот на Сен Жермен се обидел да организира мирен соживот меѓу протестантите и католиците. Во таа насока, тој им даде ограничено право да се поклонуваат надвор од градовите. Сепак, се соочи со спротивставување од католички благородници и судии, кои сметаа дека е неприфатливо да се прошират правата на богослужба на протестантите. Поради ова спротивставување, тензијата продолжи. Протестантите веруваа дека конечно им е дозволено да чествуваат религијата јавно, но на моменти сепак беа и напаѓани. Тие реагираа со преземање на контролата врз локалната власт во разни француски градови. Тоа доведе до избувнување на Првата француска војна за религија, во летото 1562 година. Следните 37 години, верските војни и законодавство за привремено смирување, следеа едно по друго.
Questions
Според вас, на што се должи и од каде прозилегува поврзаноста верското обожување, т.е. практикување со одредени места?
Temporal Coverage
16 ви век
Spatial Coverage
Европа, Франција
map
48.8989 / 2.0938
Subject
Is Referenced By
Bibliographic Citation
Penny Roberts, The most crucial battle of the wars of religion? The conflict over sites of reformed worship in sixteenth century France., Archiv fur Reformationsgeschichte, 89, 1998, 247-267
Audience
Yes
Creator
Christophe Schellekens