Декларација за права: Бурк и толеранцијата

Декларацијата за правата на човекот и на граѓанинот, како и Француската револуција, биле поддржувани или критикувани од многу луѓе надвор од Франција. Еден од најпознатите противници на револуцијата бил ирско-англискиот филозоф и политичар Едмунд Бурк. Тој напишал детален и елабориран договор со наслов „Рефлексии за револуцијата во Франција“, објавен во 1790 година, набргу по избувнувањето на револуцијата. Во него, тој ја критикувал Декларацијата, како и последиците од Француската револуција.Тој ги обвинил револуционерите дека се радикали кои не познаваат умереност. Тој, исто така тврдел дека нивната крајна цел е укинување на христијанството и оттука, тој силно се спротивставил на конфискацијата на црковните згради и на другите имоти. Конечно, тој ги обвинил револуционерите дека имаат лажна концепција за толеранција која не го почитува она што се толерира. Бурк напишал: „Ги слушаме овие нови учители како постојано се фалат со својот дух на толеранција. Нема многу заслуга да ги толерирате сите мислења, ако немате високо мислење за ниту едно од нив. Еднаквото занемарување не е непристрасна добрина”.

Декларацијата за правата на човекот и граѓанинот (1789), е краток документ, подготвен од француското генерално собрание. Собранието било состанок на кој учествуваа граѓаните на Франција. Формирано е во 1789 година, како нова институција и одговор на голема уставна криза во Франција. Поради сериозни финансиски и економски проблеми, францускиот крал го свикал традиционалното народно претставништво, наречено Генерален имот. Во генералниот имот, претставниците на благородништвото, црквата и на „третиот имот“ - поголемиот дел од населението - се состанале како три одделни групи. Сепак, претставниците на т.н. трет имот, одбиле да се состанат одделно од претставниците на останатите два имоти. Тоа довело до формирање на Генералното собрание. Правата наведени во декларацијата, претставуваат прекин на политичкиот и правниот систем на Франција. За прв пат, правата за мажите не биле врзани за одредени социјални групи. Сите мажи кои биле граѓани, сега имале право на овие права. Декларацијата предвидувала права во различни области, вклучително и во религија. Декларацијата заштитувала различни верски мислења, отворајќи пат за еднакви права за не-католиците, како што се правата на Евреите и протестантите.

16 ви век

Европа, Франција

Декларација за правата на мажите

Burke, E and Pocock, J. (ed.) Reflections on the Revolution in France, Indianapolis, 1987

Christophe Schellekens