Декларација за правата на човекот и граѓанинот (1789): член 10: право да не се вознемирува поради религиозни мислења

Во однос на религијата, десеттиот член во Декларацијата го наведува следното:„Никој не треба да биде вознемирен заради своите мислења, дури и во религија. Ова е под услов нивната манифестација да не го нарушува јавниот ред како што е утврдено со закон “.
Декларацијата за правата на човекот и граѓанинот (1789), е краток документ, подготвен од француското генерално собрание. Собранието било состанок на кој учествуваа граѓаните на Франција. Формирано е во 1789 година, како нова институција и одговор на голема уставна криза во Франција. Поради сериозни финансиски и економски проблеми, францускиот крал го свикал традиционалното народно претставништво, наречено Генерален имот. Во генералниот имот, претставниците на благородништвото, црквата и на „третиот имот“ - поголемиот дел од населението - се состанале како три одделни групи. Сепак, претставниците на т.н. трет имот, одбиле да се состанат одделно од претставниците на останатите два имоти. Тоа довело до формирање на Генералното собрание. Правата наведени во декларацијата, претставуваат прекин на политичкиот и правниот систем на Франција. За прв пат, правата за мажите не биле врзани за одредени социјални групи. Сите мажи кои биле граѓани, сега имале право на овие права. Декларацијата предвидувала права во различни области, вклучително и во религија. Декларацијата заштитувала различни верски мислења, отворајќи пат за еднакви права за не-католиците, како што се правата на Евреите и протестантите.