Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens: huwelijk en echtscheiding

Volgens de leidraad (gids) van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) over Artikel 9 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM) is het artikel niet bedoeld om het huwelijk in religieuze zin te regelen. Bovendien hangt het af van elke specifieke godsdienst om de kenmerken van elk huwelijk te bepalen. Ook waarborgt (garandeert) Artikel 9 niet het recht op (echt)scheiding.

Het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM) is een verdrag dat de mensenrechten en de politieke vrijheden in Europa beschermt. De enige concurrenten (rivalen) van het EVRM zijn de documenten over mensenrechten van de Verenigde Naties en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR) (1966). Het EVRM werd ondertekend op 4 november 1950 en trad in werking op 3 september 1953. Het is opgesteld door de Raad van Europa, een internationale organisatie die in mei 1949 is opgericht. De Raad van Europa, bestaande uit twee belangrijke organen, de Parlementaire Vergadering en het Comité van Ministers, werd in eerste instantie opengesteld voor West-Europese landen. Een van de eerste taken van de Raad van Europa was het opstellen van een programma voor de bescherming van de mensenrechten. Net als de Engelse Bill of Rights, de Amerikaanse Bill of Rights, de Franse Verklaring van de rechten van de mens en het eerste deelvan de grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland is het EVRM in grote lijnen geformuleerd. In die tijd vormde de opkomende verdeeldheid in de internationale orde ook een uitdaging in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust. Het EVRM had, naast de Raad van Europa, tot doel West-Europa te presenteren als een regio met een geldige en stabiele internationale mensenrechtenorganisatie.

20e eeuw, 21e eeuw

Europa

EU-Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens

European Convention on Human Rights

Yes

Naum Trajanovski