Notre-Dame en de cultus van de Rede
De ‘Verklaring van de rechten van de mens en de burger’ was een tekst met algemene principes. De verklaring maakte het mogelijk om verschillende soorten religieuze opvattingen te blijven hanteren. Na 1789 begonnen de revolutionairen zich echter tegen de Katholieke Kerk en het christendom in het algemeen te keren. In plaats daarvan ontwikkelden zij alternatieve vieringen en rituelen. Eerst organiseerden ze feesten om de rede (verstand) te vieren. Toen deze verering werd afgeschaft, ontwikkelden ze de Cultus van het Opperwezen. Een van de grootste plaatsen voor de verering van de rede en de Cultus van het Opperwezen was de Notre-Dame van Parijs. Veel andere voormalige katholieke kerken werden voor deze cultus gebruikt.
Een prent van een anonieme graveur (kunstenaar die graveert) toont de viering van de rede in de Notre-Dame. Een groep jonge vrouwen staat rond een vrouw die de filosofie vertegenwoordigt. Gordijnen verbergen het oude interieur van de Notre-Dame van Parijs.
De Verklaring van de rechten van de mens en de burger (1789) is een kort document dat is opgesteld door de Franse algemene vergadering. Die vergadering was een bijeenkomst, die de burgers van Frankrijk vertegenwoordigde. Ze werd in 1789 opgericht als een nieuwe instelling, als reactie op een grote constitutionele (grondwettelijke) crisis in Frankrijk. Vanwege ernstige financiële en economische problemen had de Franse koning de traditionele volksvertegenwoordiging, de zogenaamde Staten-Generaal, bijeengeroepen. In de Staten-Generaal kwamen de vertegenwoordigers van de adel, de kerk en van de 'derde stand' - de meerderheid van de bevolking - als drie afzonderlijke groepen bijeen. De derde stand weigerde apart te vergaderen. Dit leidde tot de oprichting van de Nationale Vergadering. De rechten die in de verklaring worden opgesomd, vormen een breuk met het politieke en juridische systeem van Frankrijk. Voor het eerst waren de rechten van de mens niet gebonden aan bepaalde sociale groepen. Alle mensen die burger waren, hadden nu recht op deze rechten. De verklaring bevestigt rechten op verschillende gebieden, waaronder religie. Ze beschermt verschillende religieuze opvattingen en maakt plaats voor gelijke rechten voor niet-katholieken, zoals joden en protestanten.
For more information on this and other peace treaties, see